Kwaczała

Kwaczała – wieś położone w województwie małopolskie, w powiecie chrzanowski, w gminie Alwernia.

Osobliwością Kwaczały są głębokie wąwozy wycięte w arkozie kwaczalskiej, w której spotyka się duże skrzemieniałe pnie drzew szpilkowych. Uważa się, że arkoza powstała w warunkach lądowych w stefanie (karbon górny).

Dworzysko

Miejsce wypoczynku na szlaku Kraków Morawy Wiedeń Greenways w Kwaczale na Wzgórzu Kamionka – na „Starym Dworzysku”. Rozpościerają się tutaj piękne widoki zarówno na stronę północną jak i południową, można zobaczyć niemal całą Kotlinę Oświęcimską, a w bardziej przejrzyste dni również masyw Babiej Góry.

Arkoza Kwaczalska

Tworzą ją gruboziarniste arkozowe piaskowce (zawierające znaczną domieszkę skaleni), żwiry, zlepieńce, czerwone łupki, mułowce i iły oraz skrzemieniałe pnie drzew szpilkowych.

Obszar występowania arkozy zawarty jest między Kamieniem i Chełmkiem w rejonie południowym, między Szczakową, Chełmkiem i Sierszą – rejon zachodni oraz między Sierszą i Karniowicami – rejon północny. Najbardziej efektowne odsłonięcia tych osadów występują w malowniczych wąwozach okolic Kwaczały.

Arkoza jest osadem lądowym. Obszar jej osadzania był pozbawiony roślinności, a klimat (przełom karbonu i permu) – ciepły i suchy z okresowymi potężnymi opadami. W ich wyniku tworzyły się rzeki o dużej sile transportu. Przenosiły one materiał skalny z kierunku południowego – obszaru zbudowanego ze skał typu granitów, granitognejsów, gnejsów i łupków łyszczykowych – obecnie ukrytego pod płaszczowinami karpackimi.

W arkozie kwaczalskiej występują skrzemieniałe pnie drzew szpilkowych, których tkanki zostały zastąpione przez krzemionkę i w tej postaci dotrwały do czasów obecnch. Powszechnie zwane są one araukariami ze względu na pokrewieństwo z istniejącymi jeszcze dziś drzewami o tej nazwie. Określa się je mianem rodzajowym Dadoxylon. Dotychczas z arkozy kwaczalskiej oznaczono trzy gatunki tych drzew: D. Schrollianum, D. Rollei i D. Saxonicum. Pnie występujące w arkozie kwaczalskiej spotyka się zawsze jako leżące, całkowicie skrzemieniałe kłody. Są one pozbawione gałęzi i korzeni; wykazują objawy wstępnego gnicia, które zachodzić musiało jeszcze przed procesem skrzemionkowania drewna. Największy pień skrzemieniałej araukarii wydobyty z arkozy kwaczalskiej miał 7m długości i 120cm średnicy. Odkryty został w 1946r., obecnie zaś znajduje się w Muzeum Instytutu Geologicznego w Warszawie. W arkozie odnaleźć można także różnobarwne otoczaki kwarcu, a niekiedy fragmenty skał pochodzących ze starszego od arkozy masywu krystalicznego – egzotyki. Aktualnie jednak pozostały już niewielkie ilości okazów do wydobycia. Szukać ich można w kwaczalskich wąwozach: Gródek, Dziwiesiółka i Grabowiec.

GPS: 50.078369, 19.501164

Stowarzyszenie Sympatyków i Przyjaciół Kwaczały

Stowarzyszenie Sympatyków i Przyjaciół Kwaczały realizuje swoje cele poprzez działalność na rzecz ogółu społeczności wyłącznie z zakresu sfery zadań publicznych obejmujących w szczególności:

promowanie walorów przyrodniczych, historycznych i kulturowych miejscowości Kwaczały i okolic (np. Powiatu Chrzanowskiego);
promowanie idei zrównoważonego rozwoju,
ochrona różnorodności biologicznej, krajobrazowej oraz kulturowej Kwaczały,
inspirowanie, wspieranie i uzupełnianie działań administracji rządowej i samorządowej na tym terenie w zakresie ochrony przyrody i środowiska oraz dóbr kultury,
wzmacnianie tożsamości lokalnej i regionalnej,
realizacja zdań z obszaru pomocy społecznej,
pozyskiwanie środków do realizacji celów Stowarzyszenia,
planowanie i organizowanie działań zamierzających do wybudowania obiektów publicznych na terenie Kwaczały,
wspieranie innych inicjatyw społecznych,
działanie na rzecz rozwoju zainteresowań i wypoczynku dzieci i młodzieży oraz zagospodarowania ich wolnego czasu poza zajęciami szkolnymi,
działania na rzecz rozwoju kultury fizycznej i sportu,
wypoczynku dzieci i młodzieży,
działalności na rzecz osób niepełnosprawnych,
promocji i organizacji wolontariatu,działalność wspomagającą rozwój wspólnot i społeczności lokalnych,

działalność w zakresie kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i tradycji,
działalność w zakresie ekologii i ochrony zwierząt oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego,
działalność w zakresie krajoznawstwa oraz wypoczynku dzieci i młodzieży,
działalność w zakresie nauki, edukacji, oświaty i wychowania,
działalność w zakresie upowszechniania kultury fizycznej i sportu,

SSiPK realizuje swoje działania statutowe współdziałając z władzami samorządowymi i instytucjami publicznymi.
Opiera ono swoją działalność przede wszystkim na społecznej pracy swoich członków, działaczy i sympatyków, oraz osób fizycznych i prawnych, do prowadzenia swoich prac może zatrudniać pracowników.
Od grudnia 2006r jest Organizacją Pożytku Publicznego.

Plany na przyszłość

Dalsze intensywne pozyskiwanie funduszy na infrastrukturę sportowo-rekreacyjną, organizowanie imprez plenerowych mających charakter integracyjny, organizacja wolnego czasu dla dzieci, młodzieży oraz dorosłych.
Powołanie grup zainteresowań dla młodzieży oraz seniorów.

Pozyskiwanie nowych oraz kontynuacja współpracy z dotychczasowymi partnerami.

Nawiązywanie kontaktów z innymi organizacjami pozarządowymi w kraju oraz za granicą.

W 2002 rozpoczęto coroczny cykl imprez plenerowych mających charakter integracyjny miejscową społeczność i nie tylko pt. „Majówka Kwaczalska”.

Kwaczała ul. Słoneczna 3
32-566 Alwernia

Źródło:

http://www.ssipk.kwaczala.eu/